Vertrek

Zo, daar gaan we dan! M'n koffer eindelijk ingepakt, m'n hoofd vol goede ideeën voor m'n onderzoek, in m'n handbagage de goede wensen en anti-heimweefoto's van iedereen die achterblijft(nogmaals bedankt daarvoor, ik ga ze misschien nodig hebben...). Met kleding aan die niet te koud (voor hier) maar ook niet te warm (voor daar) is. Met zenuwen, maar ook met een verlangen om er maar zo snel mogelijk te zijn. Zoals ik tegen sommigen van jullie eerder al zei: het is leuk om daar te zijn, maar niet leuk om hier weg te gaan. Ik ga jullie allemaal erg missen. Het vanzelfsprekende altijd-thuis-mogen-komen van familie. De tot-in-de-vroege-uurtjes-gezelligheid van de flat. De serieuze-goede-en-leerzame (kring)avonden van DC. De warme, verwelkomende je-hoort-erbij-deken van de Zeistse gemeente, en al die andere dingen. Alle digitaliteit laat ik hier achter. Het wordt daar lastiger om contact te hebben, maar echte warmte en vriendschap zit van binnen, waar ze veilig bewaard wordt tot we elkaar weer zien. Vanaf 12.00 vandaag ben ik niet meer op het bekende nummer 0644609518 te bereiken. Zodra ik daar een nummer heb zal ik het proberen hier op te zetten. En 1 keer in de zoveel tijd probeer ik jullie op deze plaats op de hoogte te houden. Van de meesten van jullie heb ik in de afgelopen week afscheid genomen en dat is soms verdrietig. Maar ik weet dat er zonder de wil van mijn hemelse Vader geen haar van mijn hoofd vallen kan (HC1). God is overal, Hij is daar al en weet volmnaakt wat er allemaal gaat gebeuren en wanneer wij elkaar wee zullen zien. Hij is ook hier bij jullie en tot de tijd dat wij elkaar weer zien, wil ik jullie graag een lied meegeven wat de Gomaristen wellicht zullen herkennen:
'May the road rise to meet you,
may the wind be ever at your back,
may the sun shine warm upon your face,
and the rain fall soft upon your fields.
And untill we meet again:
may God hold you,
may Gold hold you ever in the palm of His hand.

Veel liefs,
Maartje