Kupang, Gerrit's verjaardag en paasvakantie!

Zo, weer in de stad en weer wat te melden, dus eerst maar eens naar t internetcafe;) Het is hier goed te merken dat de droge tijd eraan komt...

MAANDAG 19-03
Vanochtend dus erg vroeg opstaan (4.00). We zouden om 4.30 vertrekken want Martina wilde vroeg op de markt zijn om verse groente te kopen. Met Sam (chauffeur), Gerrit, Martina en ik was het erg vol in de cabine van de ‘mobil box’ maar er gaan veel make schapen in een hok ;) Na het postkantoor (waar een hele stapel post lag te wachten, bedankt Gerard&Sjanien, thuisfront en opa&oma!) en het internetcafe (naar de markt mochten we niet mee omdat dan de prijs 2 keer zo hoog zou zijn;)) en wat andere boodschappen wilden we gaan eten in het huis van de studenten maar er was niet op ons gerekend dus gingen we bij een warung eten. Gerrit en ik dachten dat we daarna nog bij het huis terug zouden komen dus lieten we al onze spullen achter maar eenmaal in de warung was het al 13.00 en we zouden om 14.30 vliegen. Martina dacht dat we onze spullen al hadden meegenomen… Ze is snel met een scootertaxi naar het huis gereden om de tassen te halen, we lieten haar maaltijd inpakken en toen ze terug was raceten we de 25 min. naar het vliegveld. Toen we er waren konden we gelijk doorlopen naar de wachtruimte… We zagen het vliegtuig uit Jakarta landen, zagen meneer Sommer (en natuurlijk nog veel meer mensen;)) eruit stappen en even later mochten wij naar binnen. Gelukkig hadden we een rustigere vlucht dan de laatste keer dat we in dit formaat vliegtuig zaten! Na een half uurtje landden we op Timor waar we warden opgewacht door Christina en Yanrus (haar vriend). Het hotel ziet er prima uit, geen stromend water (ook niet langs de muren), geen ongedierte (oke, behalve die ene dode kecoa dan), geen douche, geen hurktoilet, een AC en een schoon bed. Tot het avondeten zaten we watt e kletsen op de veranda en aan het strand. Ze hebben voor vanavond storm voorspeld, ben benieuwd. We zitten hier tegenover de zee (andere kant van de weg) en hebben du seen prachtig uitzicht. Avondeten hadden we op de pasar malam. Geweldig! Allemaal stalletjes waar ze ongeveer hetzelfde verkopen, allemaal op straat en achter het kraampje tafels en krukken waar je kunt zitten. De door ons bestelde gado-gado, vis en rijst werden vers voor onze ogen gemaakt. Beetje als ‘bij de wok’ alleen dan anders ;) Het stalletje ernaast verkocht verse advocado-, sirsak- en dragonfruitjuice dus we zaten helemaal goed. We merkten weld at we niet meer gewend zijn aan de grote hoeveelheden voedsel en zaten dan ook al snel vol. Na een schep water uit de sirambak over m’n hoofd lekker slapen!
DINSDAG 20-03
Wat heerlijk zeg, een keertje slapen in een kamer met airco! Yanrus heeft een auto van iemand geleend, dus na het ontbijt konden we direct op pad. We probeerden een toko te vinden waar ze m’s bril zouden kunnen repareren en het leek er even op dat ik een nieuwe zou moeten kopen, maar gelukkig vonden we uiteidelijk ergens achteraf iemand die hem kon maken. Daarna naar het kantor immigrasi voor vingerafdrukken van alle vingers (gelukkig digitaal ;)) en een foto, het eigenlijke doel van deze trip. Eerst wilden z eons laten wachten tot vrijdag, omdat ere en of andere handtekening van iemand die niet op kantoor was zou ontbreken, maar door de overredingskracht van Adriana (een contact op het kantoor) en Christina sonden we nar 1,5 uur ‘al’ weer buiten. Verder hebben we wat broodnodige boodschappen (zoals shampoo etc.) gedaan en heel veel leuke souvenirs gekocht. We hebben de hele dag overal heen gereden. Om wat van de omgeving te zien zijn we ook nog bij een dam geweest, waar het water uit de heuvels naar de stad geleid wordt. Beneden zagen we de vissen erin rondspringen ;) En ook een prachtig uitzicht, zie foto’s! De shampoo etc. kochten we in een supermarkt. Echt gek om weer in een dergelijke winkel rond te lopen nu ik gewend ben aan de kleine toko’s hier! Wist bijna niet wat ik moest kiezen met zoveel keuze;) Aan het einde van de middag gingen we nog naar een ikat-winkel. Daar hadden ze ikat-patronen uit heel NTT, echt, je werd duizelig van alle kleuren en vormen! Wim en Jannie: ik heb nog gekeken naar de dierenpatronen die jullie graag wilden, maar ik heb ze helaas niet kunnen vinden… ‘s Avonds hebben we weer op de pasar malam gegeten. Daarna nog even nagenieten door het bekijken van alle nieuwe ‘schatten’ en eindelijk tijd om de brieven te lezen! Was wel even schrikken zeg, over die schoorsteenbrand thuis! Gelukkig viel het nog mee. En van veel mensen via de brief van ma de groeten gekregen, bedankt hoor! Daarna tassen weer inpakken en op tijd slapen om morgen weer fris en uitgerust naar Sumba terug te kunnen gaan!
VRIJDAG 23-03
Zo, inmiddels alweer 2 dagen veilig ‘thuis’! De terugvlucht gaf geen problemen en bepakt en bezakt met alle souvenirs en ingeslagen boodschappen kwamen we ‘s avonds weer in het kindertehuis aan. Het is echt gek, maar het voelt hier weer heerlijk rustig na alle indrukken van Kupang. Het is geen bijzonder grote stad, qua grootte misschien vergelijkbaar met Zeist, maar doordat ik hier nu al bijna 2 maanden op max. een vierkante kilometer leef met af en toe een ritje naar Waingapu of om te bellen, was het toch een hele belevenis ;) Even naar de bewoonde wereld en dan weer terug in ‘t reservaat zeg maar. Gelukkig hoefde ik gisteren geen testen af te nemen (de repetities voor alle schoolvakken zitten hier in 1 testweek per semester, deze week dus, gepropt) en kon ik dus tijdens het sayoer snijden en tempe bakken (op een spiritusbrander in een grote wok met kokende olie ;)) rustig acclimatiseren. En vandaag komputer-testen afnemen. De resultaten waren niet echt bemoedigend, dus er is nog een hoop te oefenen. Denk echter dat het voor een groot gedeelte ook een kwestie van aandacht is. Zodra ik niet reageer op hun vragen omdat ik weet dat ze het zelf kunnen blijken ze het ook ineens zelf te kunnen doen en als ik ze laat nablijven omdat ze het nog niet af hebben lijken ze alleen maar trager te gaan werken… Inmiddels ben ik bijna door m’n leesvoer heen en lees ik alles wat ik ook mazar in het engels/nederlands tegenkom. Dat levert soms nog verrassende dingen op, zoals deze twee citaten uit het magazine van SPH (Sekolah Pelita Harapan) International: ‘ Our salvation in Christ is not simply that we might have a ticket to heaven and an eternitywith God, astounding though this is. Redemption in Christ means that our lives are changed eternally, which includes now!’ (Brian Cox) En: ‘ Knowing Him is like swimming in a mighty river. After a while you learn to let go and be carried along to wherever and whoever the river takes you. God’s plans are beyond my understanding and working out, so I have learnt to trust Him. He knows where He’s going and the best thin I can do is just enjoy the ride.’ (David Althorpe) Vooral dat laatste was een les voor me. Je hebt hier zo vaak (luxe) dingen die je mist van thuis, (zoals een warme douche in een schone badkamer, een supermarket op loopafstand, OV binnen bereik, alles wat je maar wilt kunnen kopen etc.). Dan kan ik ontvreden zijn met de huidige situatie en me druk maken over alles wat ik hier niet heb en thuis wel, maar op die manier zou ik hier alleen maar mijn tijd verpesten en de dagen aftellen tot ik weer weg mag. Wanneer ik het echter accepteer zoals het is en geniet van alles wat ik nu heb en mezelf voorhoud dat dit nu eenmaal de situatie is waar ik voor gekozen heb en dat ik daar het beste van moet maken heb ik een veel mooiere en leukere tijd. Als je altijd maar verlangt naar iets anders ben je nooit gelukkig. Vandaag (en meestal trouwens) was het niet zo moeilijk om het hier fijn te vinden hoor. We gingen namelijk een stukje fietsen. Stel je voor, een oude rammelende fiets ergens uit Surabaya, de trapper half los en dan 2,6 km vals plat en minder plat naar beneden. Dat gaat nog zou je zeggen, maar toen kwam de grap, we mochten namelijk ook weer omhoog ;) Dat was een lekkere work-out, zeker als je al 2 maanden niet gefietst hebt en wanneer je verder weg moet dan de poort van de panti, met de auto moet ;) En daarna door Christina stiekem uit Kupang meegebrachte krieltjes met groenten en een ‘gehaktbal’ eten. Hebat sekali ;) Heb ik trouwens al weleens verteld over de afwas hier? Volgens mij niet;) Met ongeveer 100 personen eten levert nogal wat vaat op, dat snap je. Na het eten pakt iedereen op wat er binnen zn bereik staat en brengt dat naar de keuken. Daar is iedere dag een andere ibu de klos om alles weer schoon te maken. De schone vaat wordt in een mand gegooid, waarna het door 1 van de kinderen naar de ruimte voor de keuken gebracht wordt, waar inmiddels de serveerkar met serviesgoed staat. Elke maaltijd heeft een groep kinderen corvee om af te drogen en een aantal moeten opruimen. Als je moet opruimen heb je een probleem, want degenen die afdrogen zitten rond je heen en jij staat in het midden bij de mand waar ze de droge spullen ingooien.... precies, au ;) Maar op deze manier is de klus elke keer weer snel geklaard en als je het een beetje gezellig maakt is het nog leuk ook...
WOENSDAG 28-03
Vanaf dat we uit Kupang terug zijn heeft het niet meer geregend, behalve gisteren een stortbui. Tijd om in de tuin aan de slag te gaan dus! Zeker nu opa en Christina er niet zijn en er dus ook niet zo vaak boodschappen gedaan kunnen worden, is het belangrijkdat de kebun dapur (letterlijk de ‘keukentuin’, de groententuin dus) goed bijgehouden wordt. Gewapend met een stapel lege zakken togen we dus vanmiddag met een heel stel kinderen en ibu’s naar ‘t ouderlijk huis van ibu Asri. Haar vader heeft een paar koeien en heeft ‘n ingenieus systeem bedacht om daar handel uit te slaan. De koeien staan op een hoger gedeelte van zijn terrein en de mest laat hij ongeveer een meter naar beneden lopen en daar opdrogen. Vervolgens wordt het gemengd met zwarte aarde en verkocht als pupuk, mest voor de planten. Na 1,5 km lopen (omhoog, dus de andere kant op dan met de ‘s middagse fietstochtjes) kunnen we de zakken volscheppen en dan weer vol goede moed met een kilo of 4 a 5 op je rug in 30 graden de 1,5 km naar beneden. Een orang petani is er niets bij;) Maar de plantjes zullen weer goed groeien vanaf nu, en daar ging het om. Gerrit was vandaag jarig, dus was hetgemeste kalf (in dit geval een kip) geslacht, gebraden en bij ons op tafel gezet. Ik hoop niet dat ze dachten dat we dat op zouden kunnen, want dan hebben we ze erg teleurgesteld denk ik. Verder was er natuurlijk zingen, een zelfgemaakt cadeautje van iedere klas en cake met slagroom voor iedereen. Wat een feest! Echt geweldig, iedereen smulde;) Als verrassing voor Gerrit had ik samen met Martina geregeld dat we vanavond naar huis konden bellen, een chauffeur uit de buurt reed ons naar Wangu. Gerrit ging voorin bij de chauffeur en alle ibu’s en ik achterin de mobil box. Goed tegen elkaar gestouwd zodat we er niet uit kunnen vallen, achterdeuren open, voeten op de achterbumper en rijden maar! Ibu Marce, die naast me zat, waarschuwde me nog: ‘Jangan buka mulut, nanti lalat terbang di dalam’. Nou inderdaad, dat heb ik geweten! Ik was natuurlijk weer eens eigenwijs... ;) Dwars door de duisternis, geen lichtvervuiling, een prachtige sterrrenhemel en af en toe een kuil waar nog water in stond van de stortbui van gisteren. Gelukkig had ik nog niet gedoucht, bij terugkomst was het hard nodig :P Nu (21.45) snel slapen, morgen weer een volle lesdag!
DONDERDAG 29-03
‘Wie niet werkt zal ook niet eten’, dus gaat tot de 2 weken geleden geplante mais, en tarik rumput totdat het zweet in je ogen loopt en je slippers half gesmolten zijn...
VRIJDAG 30-03
Vandaag werkte ik weer in de keuken. Het is daar goed te merken dat er nu niet vaak boodschappen gedaan worden. De kinderen eten al 2 dagen daun ubi (bladeren van een bepaalde boom) en bunga pepaya (inderdaad, de bloemen van een papaya-boom). Gelukkig heeft Martina vandaag boodschappen gedaan. En ze bracht de post mee! Een hele stapel voor Gerrit z’n verjaardag met zelfs een Terdege en een Elsevier erin en allerlei lekkers. Voor mij had ze post van familie den Toom, bedankt! En 2 kaarten van jou Hermine! Die luchtkus is inderdaad leuk zeg! Een waar cadeautje om te krijgen ;) En wat grappig die kaart van je hele familie!
Groetjes uit/van een warm en zonnig Sumba!